Վստահությունը փոխադարձ փոխանակում է, երբ երկու կողմն էլ վստահում է միմյանց։
- մտերիմների նկատմամբ վստահություն, որը կոչվում է անհատականացված վստահություն։ Այս տիպի վստահությունը առկա է հաստատված, կայուն հարաբերություններում։
- երկրորդ տիպը կոչվում է ընդհանրացված վստահություն։ Սա վստահությունն է, որ տարածվում է անծանոթների վրա։
- երրորդ տիպը քաղաքացիական կամ ինստիտուցիոնալ վստահությունն է, որը վերաբերվում է ֆորմալ ինստիտուտներին։
Իրականում վաստահությունը հիմա մարդկանց կյանքում շատ մեծ դեր է խաղում։ Եվ ինչու միայն հիմա միշտ էլ խաղացել է։ Մարդկանց մոտ վստահոգփյուն բառն ասոցացվում է հավատարմության հետ՝ շատ դեպքերում։ Այո ես համաձայն եմ, որ մարդիկ պետք է ավելի շադ միամյանց վստահեն, բայց ցավոք մենք ապրում ենք մի ժամանակաշրջանում, որտեղ ցավոք շատերը օգտվում են այլ մարդկանց վստահությունից եւ, պագի հոկեպես ցավ պատճառելուց նաեւ կարող են ֆինանսական, սոցիալական կամ այլ վնասներ պատճառել։ Համենայդեպս չի էլ կարելի ասել, որ պետք չե մարդկանց վստահել քանի որ հակառակ դեպքում մարդիկ կսկսեն ապրել վախի մեջ։